Ένα,πολλές φορές, επικίνδυνο Έθιμο

 Όσο πλησιάζει το Πάσχα, ακούγονται σιγά-σιγά οι ήχοι από διάφορες κροτίδες (δυναμιτάκια). Είναι μια παράδοση πολλών ετών, που συνδέεται με τοπικά έθιμα διαφόρων περιοχών της Ελλάδας την περίοδο των Aποκριών και του Πάσχα. Σε άλλες, όπως η Κρήτη, το έθιμο αυτό παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις, μια και σε κάθε γιορτή, γάμο ή επέτειο οι Κρητικοί βγάζουν τα κουμπούρια και αντικαθιστούν την κροτίδα με το ίδιο τους το όπλο.

  Θα μπορούσε κανείς να πει ότι όλες αυτές οι συνήθειες μπορούν να προκαλέσουν τουριστικό ενδιαφέρον για κάθε τόπο.Όμως αν μετρήσουμε τα θύματα που κάθε χρονιά καταγράφονται απ΄αυτές τις δραστηριότητες, θα βλέπαμε ότι οι συνήθειες αυτές δεν πρέπει απλά να περιοριστούν,αλλά να γίνει ολόκληρη εκστρατεία ενημέρωσης για την διακοπή τους.Ήδη από τις (ανώδυνες) κροτίδες,κάθε χρόνο και ιδιαίτερα το Πάσχα, καταγράφονται σοβαροί τραυματισμοί,όπως σοβαροί ακρωτηριασμοί,εγκαύματα και θάνατοι, ενώ το φαινόμενο της Κρήτης είναι μία μάστιγα που πολύ συχνά έχει μετατρέψει εκδηλώσεις χαράς σε συμφορά.

  Για να αντιμετωπιστεί όλο αυτό το φαινόμενο,είναι απαραίτητο να παρθούν συγκεκριμένα μέτρα.Πρώτα από όλα πρέπει να γίνει ενημέρωση στα σχολεία για τους κινδύνους που κρύβονται στα αθώα,φαινομενικά, δυναμιτάκια. Πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά (με πρόστιμα) καταστήματα που πωλούν σε ανήλικους τέτοια προϊόντα,ώστε να γίνει κοινή συνείδηση σε όλους, ότι δεν παίζουμε με τη φωτιά.

Ο μαθητής Γιώργος Νόβας
http://ekti-2dimkaryst.blogspot.gr/2013/03/blog-post_7.html